تهمینه میلانی- فیلمساز عکاسی یعنی ثبت و ایجاد یک تصویر؛ دارای سه جنبه علمی، صنعتی و هنری است . عکاسی به عنوان یک پدیده علمی متولد شد، به‌شکل یک صنعت گسترش یافت و به عنوان هنر تثبیت شد و در این میان عکاسی سینما یک حرفه بسیار تخصصی، کاملاً متفاوت از دیگر شاخه‌های عکاسی است […]
تهمینه میلانی- فیلمساز
عکاسی یعنی ثبت و ایجاد یک تصویر؛ دارای سه جنبه علمی، صنعتی و هنری است . عکاسی به عنوان یک پدیده علمی متولد شد، به‌شکل یک صنعت گسترش یافت و به عنوان هنر تثبیت شد و در این میان عکاسی سینما یک حرفه بسیار تخصصی، کاملاً متفاوت از دیگر شاخه‌های عکاسی است که برای قصه‌گویی عکاسانه به کار گرفته می‌شود تا داستان را به نوعی برای نگاه مخاطب معرفی کند که برای دیدن اثر کنجکاو شود. تهمینه میلانی، کارگردان نام‌آشنای سینمای ایران به عنوان کارگردان، همیشه در فیلم‌هایش از حرفه‌ای‌ترین عکاسان سینمایی استفاده می‌کند زیرا معتقد است، عکاس با عکس‌های مناسب و سنجیده خود فیلم را خوب و صحیح به مخاطب معرفی می‌کند میلانی درباره عکاسی سینمایی نظرات جالبی دارد که می‌خوانید:
تهیه کنندگانی با این تصور وجود دارند که در یک طرح سینمایی برای هزینه کردن عکاس سینمایی را تنها زیاد کردن هزینه می‌دانند یا به نوعی پول هدر دادن.
این دیدگاه آنها است، عقیده‌ای که سخت آن را اشتباه می‌دانم ، زیرا تبلیغات تصویری از نوع پوستر و سردر‌های سینمایی، عکاس روزنامه‌ها و مجلات برای اطلاع‌رسانی از مراحل فیلم سنجیده و مناسب بودنشان وابستگی شدید به حضور یک عکاس حرفه‌ای در طرح سینمایی دارد.
تا یک عکاس متخصص در یک طرح نباشد عکسی مناسب به مطبوعات داده نمی‌شود یعنی اصلاً عکس مناسبی وجود نخواهد داشت که برای معرفی اثر ارائه شود و در ادامه نبود عکس مناسب به ضعف در ساخت پوستر، سردر سینماها و… می‌رسد که نقص در هریک از آنها ضعف بزرگی در تبلیغات بصری فیلم خواهد بود و درنهایت صدمه زدن به دیده شدن فیلم حاصل می‌شود.
عکاسی سینما یک شغل بسیار با اهمیت است و بخش مهمی از سینما قلمداد می‌شود.
همیشه به حضور عکاس حرفه‌ای در طرح‌های سینمایی با اهمیت نگاه کرده‌ام زیرا با اهمیت در سینمای حرفه‌ای قلمداد می‌شود از این رو سعی می‌کنم گفت‌وگوی زیادی بین من و عکاسان در صحنه فیلمبرداری صورت گیرد. حتی عکس‌هایی خارج از صحنه برای پوستر‌های سردر تهیه می‌کنیم که برای گرفتن هر کدام آنها، ساعت‌ها طراحی انجام می‌گیرد ، طراحی‌هایی در وقت مفید و مخصوص تا از این ارزش‌گذاری زمانی به نتیجه معقول و مطلوب و مؤثر برسیم این زمان‌گذاری یک ساعت ودوساعت نیست، حداقل دو روز زمان برای این طراحی و عکاسی‌ها گذاشته می‌شود تا عکس‌هایی گرفته شود که کاملاً مناسب برای تبلیغات فیلم باشند و همه این موارد نشان می‌دهد عکاسی سینما برایم درست مانند دیگر رشته‌های سینما با اهمیت است.
عکاسی که برای طرح سینمایی انتخاب می‌شود باید شناخت کافی از حرفه خود داشته باشد و درکنار آن بتواند هماهنگی لازم با نورپردازی را با مدیر فیلمبرداری داشته باشد. معمولاً عکاسان فیلم با مدیر فیلمبرداری گفت‌و‌گو می‌کنند تا به یک هماهنگی لازم برای ثبت تصاویر برسند.
متأسفانه در کشور ما توجه به عکاسی سینما کمرنگ است، زیرا بعضی از کارگردانان و تهیه‌کنندگان براین باورند که عکاسی سینما قدرت هنری خاصی نمی‌خواهد، مثلاً دختر یا پسرخودشان هم می‌توانند در طرح سمت عکاس داشته باشند، در حالی که اصلاً این‌گونه نیست و عکاس سینما از نکات با ارزش برای معرفی یک اثر قلمداد می‌شود.
این دسته از کارگردانان و بخصوص تهیه‌کنندگان با این دیدگاه وقتی قصد صرفه‌جویی در هزینه‌های طرح را از نظر می‌گذرانند، در نخستین اقدام عکاس و طراح صحنه و لباس را حذف می‌کنند و بعد از این حذف‌ها نیز مدعی می‌شوند این سه بخش را حتی پسرخاله شان که تخصصی در فضای هنری ندارد هم می‌تواند انجام دهد! غافل از اینکه فضاهای بسیار حرفه‌ای را ساده پنداشته‌اند ، طراحی لباس و صحنه در کنار عکاسی را باید تخصصی آموخته باشی تا حرفه‌ای به اجرا برسانی و این اجرای درست به نگاه مخاطب می‌نشیند و خود تبلیغی می‌شود برای دیده شدن فیلم، هزینه‌ای که اگر صحیح و سنجیده به آن نگاه شود خود هزینه خود را برمی گرداند.
و اما این بی‌اهمیتی‌ها و ساده انگاری فضاهای بصری فیلمسازی تنها مختص سینمای ایران نیست این شرایط در کشورهای دیگر نیز وجود دارد. در کل تنها می‌توان گفت در سینمای حرفه‌ای به عکاس سینما اهمیت خاصی می‌دهند، عکاسی سینمایی هر جا نیست آن سینما حرفه‌ای نیست. حتی در بعضی از طرح‌ها چندین عکاس و فیلمبردار پشت صحنه مشغول به تصویر‌برداری برای قاب تبلیغات و معرفی اثر هستند، متأسفانه سینماگران ما آن هم بیشتر در بخش تهیه‌کنندگان جزو سینماگرانی هستند که به عکاس سینمایی نگاه تخصصی ندارند این عده به فیلمبرداری پشت صحنه نیز اهمیت نمی‌دهند و باز با همان دیدگاه در مورد عکاسی سینما یک نفر را پیدا می‌کنند یک هندی کم دستش می‌دهند و می‌گویند از پشت صحنه فیلمبرداری این فیلم تصویر بگیر و تصور می‌کنند این همان فیلمبرداری از پشت صحنه سینما است در حالی که فیلمبرداری یک اثر سینمایی همچون عکاسی آن در معرفی اثر مؤثر است و دارای آیتم‌هایی است که برای نشان دادن پشت صحنه ساخت یک فیلم در هر کشور و معرفی آن به دیگر کشورها از زاویه فرهنگی اثر‌گذار است.
