عملکرد پیشرفته مقاومت در نوار غزه و توسعه چشمگیر آن از لحاظ تسلیحاتی و تنوع تاکتیکی یکی از مهمترین ویژگی های سال 2014 بود و این مساله به وضوح در جریان نبرد “العصف الماکول” نمایان شد.

یوسف شرقاوی کارشناس مسائل امنیتی و نظامی فلسطین در گفتگو با مرکز اطلاع رسانی فلسطین خاطر نشان کرد که عملکرد مقاومت و پیشرفت های آن مهمترین ویژگی سال 2014 بود که در جریان جنگ اخیر غزه به چشم می خورد؛ به طوری که مقاومت در جریان این نبرد از تاکتیک های نظامی مختلف و سلاح های پیشرفته تری استفاده کرد. وی با تاکید بر اینکه مقاومت به نوعی در این جنگ “توازن وحشت” ایجاد کرد و توانست کاری را که ارتش های عربی در گذشته نتوانسته بودند بکنند، انجام دهد، خاطر نشان کرد که مقاومت در جریان نبرد العصف الماکول بارها به دشمن “پاتک” زد؛ هر چند که از لحاظ قدرت نظامی در سطح برابری با دشمن تا بن دندان مسلح قرار نداشت.

کارشناسان و ناظران پیشرفت های گردان های قسام در ساخت موشک ها را از مرحله ساخت موشک های کوچک و با قدرت تخریب محدود در آغاز انتفاضه اقصی تا ساخت موشک های با برد نزدیک به 160 کیلومتر در جریان جنگ 51 روزه غزه دنبال کرده اند و با اذعان به این پیشرفت ها اعلام می کنند که مقاومت در جریان نبرد العصف الماکول توانست بیش از 4500 موشک به سمت اهداف صهیونیستی شلیک کند.

ناجی بطه پژوهشگر مسائل صهیونیستی با اشاره به پیشرفت های غرور آفرین مقاومت در سال 2014 تصریح کرد که تداوم پیشرفت های نظامی مقاومت که نمونه هایی از آنرا در جریان مانور نظامی قسام در بیست و هفتمین سالروز تاسیس حماس شاهد بودیم، در کنار آزمایش های موشکی جدید و برخی عملیات های تک تیراندازان مقاومت؛ همگی پیام های واضحی به رژیم صهیونیستی دارند و نشان می دهند که مقاومت آمادگی خود را حفظ کرده است و با تلاش های شبانه روزی خود سعی در توسعه آن دارد.

یکی دیگر از ابعاد مختلف پیشرفت های مقاومت را می توان ساخت هواپیماهای بدون خلبان و وارد کردن کماندوهای نیروی دریایی به عرصه جنگ برای اولین بار دانست؛ به طوری که قسام در جریان جنگ 51 روزه برای اولین بار از موفقیت مهندسان نظامی خود در ساخت هواپیماهای بدون خلبان (پهباد) با نام “ابابیل 1” و تولید 3 نمونه از آنها خبر داد. ایاد قرا نویسنده و تحلیلگر مسائل سیاسی فلسطین خاطر نشان کرد که استفاده از این پهبادها، در کنار رونمایی از کماندوهای دریایی موسوم به “قورباغه های بشری” نشانگر پیشرفت قابل ملاحظه گردان های قسام است.

از دیگر ابعاد پیشرفت های نظامی گردان های قسام می توان به پیشرفت های آن در جنگ سایبری اشاره کرد؛ به طوری که این گردان ها توانستند حساب های مقامات صهیونیستی را هک کرده و وارد پایگاه های اینترنتی مهم صهیونیستی شوند و همچنین پیام های تلفنی برای دهها هزار نظامی صهیونیستی ارسال کنند. از سوی دیگر، تونل های زیرزمینی نیز یکی از مهمترین شیوه های قسام برای نفوذ به پشت خطوط دشمن و به اسارت گرفتن نظامیان ارتش صهیونیستی بود.

7 – تاثیر مسائل منطقه ای بر روی همبستگی عرب ها با مساله فلسطین

4 سال پیش انقلاب های بهار عربی که جرقه آن از تونس زده شد،‌ در حالی آغاز گشت که مساله فلسطین در راس اولویت های انقلابیون قرار داشت و همه آنها در تظاهرات های خود، آزادی فلسطین را فریاد می زدند، اما به مرور زمان، این موج فروکش کرد و ملت های عربی سرگرم مسائل داخلی خود شدند.

این انقلاب ها بازتاب های زیادی بر روی مساله فلسطین داشتند؛ چرا که رژیم صهیونیستی با استفاده از همین مساله سرگرم بودن ملت های عربی به مسائل داخلی شدن، جنگ جدیدی را علیه غزه آغاز کرد و از سوی دیگر، عملیات های شهرک سازی و یهودی سازی خود در کرانه باختری و قدس اشغالی را شدت بخشید.

کارشناسان و ناظران سیاسی بر این باورند که این انقلاب های عربی و توطئه هایی که برای سرکوب آنها طراحی شد، مانع از تداوم حمایت ملت های انقلابی از مساله آزاد سازی فلسطین شدند و سرگرم شدن این ملت ها به مسائل داخلی شان، مانع از اهتمام کافی به مساله فلسطین گشت.

دکتر اباهر سقا رئیس گروه علوم اجتماعی دانشگاه بیرزیت طی پژوهشی راهبردی به بررسی انقلاب های عربی و تاثیر آنها بر روی مساله فلسطین پرداخته است و تاکید می کند که هر چند مساله فلسطین به صورت موقتی جایگاه اصلی خود نزد ملت های عربی را از دست داده و به حاشیه رانده شده است، اما این احتمال وجود دارد که طی سال های آینده بار دیگر در کانون توجهات قرار گیرد.

8 – سالی تلخ برای کارگران فلسطینی

رنج و محنت های کارگران فلسطینی مشغول به کار در سرزمین های اشغالی 48 همچنان ادامه دارد و هر روز درگیری هایی میان آنان و نظامیان و شهرک نشینان صهیونیست صورت می گیرد؛ به طوری که اشغالگران صهیونیست هر روز دست به بازداشت این کارگران می زنند و آنان را به طرز وحشیانه شکنجه می کنند.

این کارگران؛ خواه آنانی که با مجوز در سرزمین های اشغالی 48 فعالیت می کنند و خواه آنهایی که بدون مجوز در این مناطق کار می کنند، به خاطر اقدامات غیر انسانی دشمن صهیونیستی شرایط فلاکت باری را تجربه می کنند و صهیونیست ها به بهانه های مختلف آنان را مورد ضرب و شتم قرار می دهد و ضمن اخذ مالیات های سنگین، آنها را همراه با زندانیان کیفری حبس می کند.

در همین راستا، شاهر سعد رئیس اتحایه کارگران فلسطینی اعلام کرد که سال 2014 بدترین سال برای کارگران فلسطینی بود؛ به نحوی که آنان از ابتدایی ترین شرایط سلامت کاری در محل فعالیت خود محروم بودند و بیش از 65 کارگر فلسطینی فعال در سرزمین های اشغالی 48 در سال جاری به خاطر عدم رعایت اقدامات ایمن سازی محیط کار توسط کارفرمایان جان باختند.

9 – حملات رژیم صهیونیستی به محیط زیست فلسطین

سازمان محیط زیست فلسطین در رام الله اعلام کرد که سال 2014 شاهد حملات گسترده رژیم صهیونیستی به محیط زیست فلسطین بود که تجاوز 51 روزه به نوار غزه و تداوم نقض حاکمیت طرف فلسطینی بر منابع طبیعی خود بخشی از آنها به شمار می رود.

این سازمان خاطر نشان کرد که با حضور در کنفرانس های بین المللی زمینه اتخاذ تصمیمات ویژه درباره منطقه صنعتی صهیونیستی موسوم به “جیشوری” در غرب طولکرم و تصمیمات مربوط به لزوم اجرای تعهدات برنامه غذای سازمان ملل متحد در قبال محیط زیست فلسطین را فراهم کرده است.

10 – سالی خونبار برای خبرنگاران فلسطینی

سال 2014 سالی خونبار برای خبرنگاران فلسطینی و سال نقض بی سابقه حقوق آنها توسط نظامیان رژیم صهیونیستی؛ به ویژه در نوار غزه بود؛ به طوری که 17 نفر از آنها در جریان جنگ 51 روزه غزه به شهادت رسیدند و نزدیک به 20 نفر دیگر نیز زخمی شدند.

ارتش صهیونیستی در جریان این جنگ با بمباران منازل اصحاب رسانه، 42 باب منزل آنها را به طور کامل و 61 منزل دیگر را به صورت جزئی تخریب کرد و خانواده های نزدیک به 140 خبرنگار را مجبور به ترک خانه و کاشانه شان کرد. البته موسسات رسانه ای نیز از این بمباران ها و حتی پارازیت های ارتش صهیونیستی در امان نماند.

علاوه بر این، نظامیان صهیونیستی طی این سال نزدیک به 42 خبرنگار فلسطینی را در نقاط مختلف کرانه باختری بازداشت کردند و بیش از 95 بار نیز آنها را در معرض حملاتی مانند ضرب و شتم، اهانت، احضار و حتی بازداشت موقت قرار دادند.

11 – اژدهای شهرک سازی همچنان اراضی فلسطینی را می بلعد

رژیم صهیونیستی از زمان اشغال فلسطین همچنان به مصادره اراضی فلسطینی و مشروعیت بخشی به این اقدامات ادامه می دهد و در این راه، مذاکرات را بهترین سرپوش بر روی تداوم مصادره اراضی می بیند؛ به طوری که سال 2014 شاهد اوج گرفتن عملیات های شهرک سازی این رژیم بود و صدها مورد عملیات تخریب اراضی در قدس و عملیات های گسترده شهرک سازی در کرانه باختری صورت گرفته است.

این رژیم آموزه های توراتی را بهانه ای برای پیشبرد اهداف سیاسی خود در زمینه مصادره اراضی و شهرک سازی قرار داده است و در حال حاضر 205 شهرک صهیونیستی در کرانه باختری و قدس وجود دارد و علاوه بر این، 257 منطقه صهیونیست نشین جدید هم احداث شده است که این شهرک ها و مناطق صهیونیست نشین در کل 200 هزار دونم از اراضی کرانه باختری را به کام خود فرو برده اند و جالب اینکه 435 هزار دونم از اراضی دیگر را هم به محاصره خود درآورده اند و در واقع این اراضی، ذخیره ای برای عملیات های شهرک سازی آینده به شمار می روند.

در حال حاضر نزدیک به 750 هزار صهیونیست در این شهرک ها زندگی می کنند و رژیم صهیونیستی برای ایجاد ارتباط میان این شهرک ها تقریبا 980 کیلومتر جاده کمربندی و بزرگراه احداث کرده است. در همین حال، پایگاه های نظامی ارتش صهیونیستی در کرانه باختری نیز که مسئولیت حمایت از شهرک های صهیونیستی را بر عهده دارند، 55 هزار دونم از اراضی این منطقه را اشغال کرده اند و در کنار آن 468 ایست بازرسی نیز در شهرها و روستاهای مختلف فلسطین احداث شده است.

از سوی دیگر، دیوار نژاد پرستانه حائل (به طول 780 کیلومتر) نیز نزدیک به 724 هزار دونم از اراضی فلسطینی را مصادره کرده است و منطقه حائل با عمق 200 متر نیز که برای حفظ امنیت دیوار حائل در نظر گرفته شده است، 156 هزار دونم از اراضی را از دست فلسطینیان خارج کرده است. این دیوار همچنین 96 نقطه مسکونی فلسطینی نشین را از مناطق فلسطینی جدا کرده است که در کل نزدیک به 514 هزار و 400 نفر در آنجا زندگی می کنند.

بدین ترتیب، مجموع اراضی فلسطینی مصادره شده به منظور احداث شهرک های صهیونیست نشین و احداث دیوار حائل به 1864 کیلومتر مربع؛ یعنی 33 درصد از کل مساحت کرانه باختری می رسد و این در حالی است که کل اراضی مناطق “ای” و “بی” که فلسطینیان در آنجا زندگی می کنند 36.1 درصد از اراضی کرانه باختری و 8 درصد از مساحت سرزمین تاریخی فلسطین را تشکیل می دهد. در همین حال، مساحت اراضی منطقه “سی” در کرانه باختری که تحت سیطره کامل رژیم صهیونیستی قرار دارد، 63.9 درصد از اراضی کل کرانه باختری است.

رژیم اشغالگر قدس همچنین طی سال 2014 میلادی نزدیک به 600 باب منزل و بنای فلسطینیان در کرانه باختری را در کرانه باختری و قدس اشغالی تخریب کرده است و علاوه بر این، تقریبا 107 مسجد و 31 کلیسا نیز در معرض حملات نظامیان صهیونیست قرار گرفته اند.

12 – سلفیت هم قربانی اژدهای شهرک سازی شد

سال 2014 میلادی شاهد افزایش بی سابقه عملیات های شهرک سازی در استان سلفیت و تبدیل یکی از مناطق کوچک صهیونیست نشینی به شهرک صهیونیستی بود و این عملیات ها در کل 70 درصد از اراضی استان سلفیت را به کام اژدهای شهرک سازی فرو بردند. خالد معالی پژوهشگر برجسته مسائل شهرک سازی سال 2014 را سال سیاه شهرک سازی در استان سلفیت قلمداد کرد و گفت در این سال منطقه “بنات بر” در غرب کفر الدیک دومین منطقه حفاظت شده طبیعی در استان سلفیت معرفی شد و منطقه صهیونیست نشین “ایل متان” تبدیل به شهرک صهیونیستی گشت.

معالی در همین زمینه به اظهارات بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی اشاره کرد که اعلام کرده بود استان سلفیت “بالکن” تل آویو خوانده بود؛ چرا که این شهر پس از قدس اشغالی در رده دوم مناطقی قرار دارد که به شدت آماج عملیات های شهرک سازی قرار گرفته اند و این مساله ناشی از قرار گرفتن سلفیت بر روی حوضچه زیرزمینی و نیز موقعیت آن است که در وسط اراضی کرانه باختری قرار گرفته است. علاوه بر این، صهیونیست ها مدعی هستند که قبرهای پیامبران بنی اسرائیل در این استان واقع شده است.

13 – تداوم تعطیلی پارلمان

در سال 2014 نیز در سایه سیاست های یکجانبه گرایانه تشکیلات خودگردان و کوتاهی های دولت وفاق ملی در احیای نهاد مشروع فلسطینی، هیچ تحول جدیدی در فعالیت پارلمان فلسطین رخ نداد و اعضای این نهاد که از اواسط سال 2007 در کرانه باختری به حالت تعطیل درآمده است همچنان از فعالیت پارلمانی محروم هستند و در غزه نیز جلسات محدودی در سطح نمایندگان فراکسیون پارلمانی تغییر و اصلاح وابسته به جنبش حماس برگزار می شود.

رژیم صهیونیستی از همان سال پیروزی جنبش حماس در انتخابات پارلمانی سال 2006 و به دست گرفتن اکثریت کرسی های پارلمان، دست به بازداشت گسترده نمایندگان این جنبش می زند، اما با این وجود، سال 2014 شاهد بیشترین بازداشت ها در میان نمایندگان پارلمانی بود؛ به طوری که در این سال 28 نماینده پارلمانی بازداشت شدند که از این تعداد 23 نفر همچنان در زندان های صهیونیستی به سر می برند.

14 – به رسمیت شناخته فلسطین توسط پارلمان های اروپایی

یکی از تحولات بسیار مهم سال 2014 به رسمیت شناخته شدن کشور فلسطین از سوی پارلمان های کشورهای اروپایی بود که مقدمه این کار را دولت سوئد با به رسمیت شناختن کشور فلسطین در ماه اکتبر فراهم کرد. سوئد نخستین کشور عضو اتحادیه اروپا بود که چنین تصمیم اتخاذ کرد؛ هر چند که قبل از آن کشورهای چک، لهستان، بلغارستان، رومانی، مالت و قبرص قبل از عضویت در اتحادیه اروپا چنین تصمیمی اتخاذ کرده بودند.

این اقدام سوئد زمینه ای برای به رسمیت شناخته شدن فلسطین توسط پارلمان های 5 کشور اروپایی؛ انگلیس، اسپانیا، فرانسه، ایرلند و پرتغال شد و در ادامه اتحادیه اروپا نیز از کشورهای عضو خواست که فلسطین را به رسمیت بشناسند. هر چند که این مواضع پارلمان های اروپایی غیر الزام آور و نمادین بودند، اما نشانگر افزایش حمایت های جامعه بین المللی از مساله فلسطین و در مقابل، افزایش خشم و انزجار آنها از رژیم اشغالگر قدس است.

15 – افزایش عملیات های نژاد پرستانه در قدس و اراضی 48

یک جمعیت حقوقی اسرائیلی سال 2014 را سال اوج گیری دوباره عملیات های نژاد پرستانه و اقدامات تنش زای رژیم صهیونیستی و شهرک نشینان یهودی علیه فلسطینیان ساکن اراضی اشغالی سال 48 و قدس اشغالی معرفی کرد. جمعیت مردم نهاد “حقوق شهروندی” یکی از خطرناک ترین پدیده های سال 2014 را نقض آزادی های عمومی معترضان و مخالفان دانست و از بازداشت 1500 نفر از تظاهرکنندگان در جریان جنگ 51 روزه غزه خبر داد و گفت شهرداران شهرهای صهیونیست نشین مانند حیفا و اللد دستور سرکوب تظاهرات های یهودیان چپگرا و دانشجویان را داده بودند و دهها نفر از کارمندان و کارگران عرب را در این شهرها از کار برکنار کردند.

16 – 2240 شهید و 5824 بازداشتی

17 – 6500 اسیر فلسطینی همچنان دربند زندان های صهیونیستی

عبد الناصر فروانه رئیس دایره مرکزی آمار فلسطین تعداد اسرای فلسطینی دربند زندان های صهیونیستی را 6500 نفر اعلام کرد و گفت این افراد در 18 زندان و بازداشتگاه صهیونیستی زندانی هستند و در میان آنها 200 کودک زیر 18 سال، 21 زن و دختر جوان فلسطینی نیز دیده می شوند. علاوه بر این، نزدیک به 500 نفر از این افراد بدون محاکمه و یا اثبات اتهام به اصطلاح در “بازداشت اداری” به سر می برند.

در میان اسرای فلسطینی 23 نماینده پارلمان فلسطین نیز دیده می شوند که مهمترین آنها عزیز دویک رئیس پارلمان، احمد سعدات دبیر کل جبهه خلق و مروان برغوثی عضو کمیته مرکزی جنبش فتح هستند.

18 – بیشترین مهاجرت یهودیان به فلسطین طی یک دهه گذشته

سال 2014 میلادی شاهد بیشترین مهاجرت یهودیان به فلسطین اشغالی (اسرائیل) طی 10 سال گذشته بود؛ به طوری که در این سال 26 هزار و 500 یهودی وارد اسرائیل شدند. وزارت مهاجرت رژیم صهیونیستی با صدور بیانیه ای اعلام کرد که سال 2014 با 26 هزار و 500 مهاجر یهودی از سراسر جهان به “اسرائیل”، افزایش 32 درصدی در مقایسه با سال 2013 را تجربه کرد و در این میان، فرانسه با 6600 نفر برای اولین بار بیشترین مهاجران یهودی را به خود اختصاص داد.

وزارت مهاجرت اسرائیل همچنین از افزایش 190 درصدی مهاجرت یهودیان از اوکراین به فلسطین اشغالی در سال 2014 خبر داد و گفت طی سال گذشته 5840 مهاجر یهودی از اوکراین راهی اسرائیل شدند و روسیه و کشورهای بالکان با 4830 مهاجر، آمریکا با 3470 نفر و انگلیس با 620 مهاجر رده های بعدی را به خود اختصاص داده اند. منابع صهیونیستی اعلام کردند که شهر تل آویو بیشترین تعداد مهاجران را در خود جای داده است و شهرهای نتانیا و قدس در رده های بعدی قرار دارند.

19 – حمله بیش از 15 هزار یهودی به مسجد الاقصی

موسسه اوقاف و آثار باستانی “اقصی” اعلام کرد که طی سال 2014 میلادی نزدیک به 15 هزار صهیونیست به مسجد مبارک الاقصی در قدس شرقی حمله کرده اند که 12 هزار 569 نفر از آنها را شهرک نشینان یهودی و بقیه آنها را عناصر سازمان اطلاعات، نظامیان، وزرا، نمایندگان پارلمان و معاونان وزرا تشکیل می دهند.

در ادامه این گزارش آمده است که میانگین ورود صهیونیست ها به مسجد الاقصی در هر ماه 1246 نفر و میانگین ورود شهرک نشینان صهیونیست 1047 نفر بوده است. در این میان، ماه ژوئن با 2134 نفر شاهد بیشترین ورود صهیونیست ها به مسجد الاقصی بود و ماه سپتامبر با 1615 و اکتبر با 1600 نفر در رده های بعدی قرار داشتند.

بر اساس این گزارش، از جمله مهمترین شخصیت های صهیونیست که طی سال 2014 وارد مسجد الاقصی شدند می توان به “اوری آریئل” وزیر مسکن، موشه فیگلن نایب رئیس کنست، اسحاق أهرونوویچ وزیر امنیت داخلی، زیپی خوطوبلی وزیر راه و ترابری و نیر برکات شهردار قدس غربی اشاره کرد.

20 – تشدید پدیده خودکشی در میان نظامیان صهیونیستی

پدیده خودکشی نظامیان صهیونیستی در سال گذشته 2014 روند فزاینده ای به خود گرفت. به طوری که روزنامه عبری زبان “هاآرتص” در پایان این سال اعلام کرد که در پی تشدید پدیده خودکشی در ارتش صهیونیستی، مقامات این رژیم مجبور به تشکیل یگان ویژه ای برای بررسی این پدیده و پیدا کردن راهکارهای مناسب برای مقابله با آن شدند.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است که «مقامات ارتش صهیونیستی در حال حاضر تاثیر گذاری جنگ غزه بر روند خودکشی نظامیان اسرائیلی را بررسی می کنند، زیرا در این جنگ مقاومت درس فراموش نشدنی به ارتش داد.» این روزنامه تاکید می کند که «ارتش صهیونیستی هنوز آمار واقعی خودکشی کنندگان را اعلام نکرده است.»

22 – مخالفت با قطعنامه پایان اشغال فلسطین

شورای امنیت سازمان ملل در آخرین لحظات سال 2014 به پیش نویس قطعنامه عربی پایان اشغال فلسطین رای مخالف داد. از مجموع 15 کشور عضو شورای امنیت 8 کشور به این پیش نویس رای مثبت دادند و 2 کشور (آمریکا و استرالیا) رای منفی و 5 کشور دیگر رای ممتنع دادند. علی رغم رای مثبت هشت کشور از جمله فرانسه، چین و روسیه، اما تصویب آن نیاز به 9 رای داشت.

این در حالی است که تشکیلات خودگردان در این طرح کف خواسته های فلسطینیان را مطرح کرده بود و حتی در آن امتیازات فراوانی به رژیم صهیونیستی داده و از برخی مسائل اساسی قضیه فلسطین هم چشم پوشی کرده بود، اما به علت تعیین مهلت 12 ماهه برای رسیدن به توافق صلح از طریق مذاکرات مورد مخالفت آمریکا قرار گرفت و به تصویب نرسید.

24 – فلسطین 2015 و تاثیر ائتلاف های منطقه ای بر روی آن

فلسطینیان در حالی سال 2014 را پشت سر می گذارند و وارد سال 2015 می شوند که تحولات ائتلاف های منطقه ای و فرا منطقه ای و بازتاب های این مساله بر روی اوضاع کلی فلسطین،‌ مساله فلسطین را وارد فضای شک و تردید و ابهام آلود کرده است.

دکتر سمیح حموده رئیس گروه علوم سیاسی دانشگاه بیرزیت در کرانه باختری معتقد است که این تحولات منطقه ای اوضاع سیاسی فلسطین را تحت الشعاع خود قرار داده اند؛ به ویژه که جنبش مقاومت اسلامی حماس روابط ویژه ای با جماعت اخوان المسلمین دارد. حموده در این گفتگوی خود با مرکز اطلاع رسانی فلسطین خاطر نشان کرد که بهبود روابط قطر و مصر در سایه تلاش های عربستان سعودی می تواند بازتاب هایی بر روی روابط دوحه با اخوان المسلمین و شاید هم در ادامه بر روی روابط آن با جنبش مقاومت اسلامی “حماس” به عنوان طرف فعال و موثر در مساله فلسطین داشته باشد.

دکتر احمد رفیق عوض استاد علوم ارتباطات در دانشگاه قدس نیز به نوبه خود زنگ خطر تبعات و بازتاب های این تغییر و تحولات در ائتلاف های منطقه ای و فرا منطقه ای بر اوضاع فلسطین در سال 2015 را به صدا درآورده و پیش بینی می کند که تحولات گسترده ای در جهان عرب و به ویژه در روابط قطر با کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس و در ادامه با مصر و دیگر کشورهای عربی روی خواهد داد که می تواند بر روی مساله فلسطین و برخی طرف های فلسطینی تاثیر منفی بر جای بگذارد.

وی همچنین به اخبار منتشر شده در زمان جنگ اخیر رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه مبنی بر حمایت کشورهای عربی از این جنگ به منظور فراهم شدن زمینه نابودی جنبش حماس اشاره کرد و گفت جان کری وزیر خارجه آمریکا این حمایت کشورهای عربی از تلاش رژیم صهیونیستی برای نابودی جنبش حماس را تایید کرد و قبل از کری نیز بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس برای اولین بار از تشکیل ائتلاف منطقه برای جنگ علیه حماس خبر داد.

25 – 2015؛ سال بازسازی غزه یا طولانی تر شدن انتظار؟

بسیاری از شهروندان فلسطینی ساکن نوار غزه همچنان در چادرهایی که بر روی ویرانه ها و آوارهای منازلشان بنا کرده اند، زندگی می کنند؛ چادرهایی که نه آنها را از سرمای زمستان در امان نگه می دارند و نه از گرمای تابستان. واقعیت این است که خرابی های سنگین ماشین جنگی رژیم صهیونیستی در تجاوز 51 روزه این رژیم به غزه بسیاری از محله ها مانند شجاعیه، شعف، خزاعه و بیت حانون و مناطق دیگر در سراسر باریکه غزه را به شهر اشباح تبدیل کرده است.

اما فرا رسیدن فصل زمستان و سرمای سوزناک غزه در کنار بارندگی های شدید نمک بر زخم این شهروندان بی پناهی می ریزد که در سایه بسته بودن گذرگاه های غزه و تداوم محاصره این منطقه و از سوی دیگر، کوتاهی جامعه بین المللی و تشکیلات خودگردان فلسطین در آغاز روند بازسازی خرابی ها، راهی برای خلاص شدن از این وضعیت ندارند.

ماهر طباع کارشناس مسائل اقتصادی فلسطین در گفتگو با خبرنگار مرکز اطلاع رسانی فلسطین تاکید کرد که تاخیر در روند بازسازی خرابی های جنگ باعث بروز فاجعه برای صاحبان منازل تخریب شده؛ به ویژه با فرا رسیدن فصل سرما و زمستان سخت غزه شده است. وی افزود باریکه غزه قبل از جنگ 51 روزه نیز با مشکل کمبود واحدهای مسکونی مواجه بود، اما الان وضعیت به مراتب سخت تر شده است؛ به ویژه که در جریان جنگ اخیر نزدیک به 50 هزار واحد مسکونی به صورت جزئی و 10 هزار واحد مسکونی دیگر به صورت کامل تخریب شدند و بیش از 90 هزار شهروند فلسطینی ساکن غزه بی خانمان شده اند.