*رضا سلیمان نوری

هرساله ایامی چند وجود دارد که در پایان آنها می‌توان درباره وضعیت فعالیت های فرهنگی کشور نظر داد. این دوره‌های زمانی که به صورت دهه در تقویم ایران شناخته می‌شوند،دارای ویژه‌گی خاصی هستند که در طی آنها و به دلیل مناسبت خاصی که برپایه آن طراحی شده‌اند هر کدام از صنوف مختلف مرتبط با فرهنگ به نوعی می‌توانند،داشته‌ها و اندیشه های خود را عرضه کرده و در بوته نقد قرار دهند.

یکی از این دوره‌های زمانی خاص دهه فجر است و دیگری که چند سالی است به عنوان رقیب گزینه نخست جایی برای خود در تقویم فرهنگی کشور گشوده دهه کرامت نام دارد.

دهه‌ای که حدفاصل سالروز تولد کریمه اهل بیت،دختر گرامی هفتمین اختر فروزان جهان تشییع و خواهر بزرگوار هشتمین امام معصوم،حضرت فاطمه معصومه(س) تا زادروز کون و مکان شاد کن آقا و ولی نعمت تمامی ایرانیان حضرت علی‌بن موسی الرضا(ع) است و اکنون ما در آن قرار گرفته ایم.اگر بتوان دهه فجر را مکانی برای ارائه جلوه‌های فرهنگ ملی ایران زمین قلمداد کرد، بی‌شک باید دهه کرامت را زمانی برای در معرض قضاوت قرار دادن تبلورهای دین در شاخه‌های مختلف هنر ایرانیان تصور کرد.

امری که به گواه جشنواره‌های متعدد برگزار شده در سال‌های گذشته و در حال برگزاری در سال جاری طی این ایام سخنی گزاف و بی‌راه نیست. اما دهه کرامت امسال یک ویژه‌گی دیگر نیز دارد که آن تغییر وضعیت دولت در عرصه بین المللی است. امری که می‌تواند بازخوردهای فراوانی در عرصه فرهنگی جامعه داشته باشد..به عبارت بهتر جشنواره های مختلف فرهنگی و هنری امسال دهه کرامت و سیاست های به اجرا گذاشته شده در آنها و البته سخنان وزیر محترم فرهنگ و ارشاد و معاونان و منصوبانش در این اجتماعات بازگو کننده برنامه‌ریزی آنان برای آینده فرهنگ دینی این سرزمین در فضای جدید تعاملات بین المللی است. بر این اساس می‌توان تصور کرد که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی کابینه تدبیر و امید می‌تواند با ارائه برنامه‌‌‌ ای مدبرانه در این دهه نه تنها نگرانی‌های برخی فعالان سیاسی مذهبی درباره عملکرد خود و زیر مجموعه‌هایش را رفع کند بلکه بارقه های امید جدیدی برای فعالان فرهنگی عرصه های مختلف درباره توجه خاص دولت به نکات مغفول عرصه فرهنگ ایجاد کند. پس می توان دهه کرامت امسال را عرصه‌ای برای بازخوانی برنامه های فرهنگی دولت تدبیر و امید محسوب کرد.

*عضو مجمع نیروهای خط امام (ره)خراسان رضوی