نویسنده : حميد قزوينى هفته گذشته شانزده سرباز ارتش لبنان كه از سوى عناصر وابسته به جبهة النصره در منطقه عرسال گروگان گرفته شده بودند با تعدادى از زندانيان مرتبط با اين گروه مبادله شدند كه موجى از شادى را ميان خانواده سربازان و مردم لبنان ايجاد كرد. اين مساله در ماه هاى گذشته به […]
نویسنده : حميد قزوينى
هفته گذشته شانزده سرباز ارتش لبنان كه از سوى عناصر وابسته به جبهة النصره در منطقه عرسال گروگان گرفته شده بودند با تعدادى از زندانيان مرتبط با اين گروه مبادله شدند كه موجى از شادى را ميان خانواده سربازان و مردم لبنان ايجاد كرد.
اين مساله در ماه هاى گذشته به موضوعى براى سوء استفاده جريان هاى مختلف سياسى عليه يكديگر تبديل شده بود كه به ما و اين يادداشت ارتباط ندارد.
آنچه كه براى ما درس آموز است, اصالت قائل شدن به گفتگو با مخالف و تبادل داشته ها به خاطر منافع ملى و مصالح عمومى است.
ارتش لبنان و حزب الله در شرايطى وارد اين مذاكرات شدند كه در وضعيت جنگى با طرف مقابل هستند. يعني ارتش لبنان و حزب الله همچنان در نقاط مختلف با نيروهاى تكفيرى جبهة النصره و داعش درگيرند, اما اين نزاع, مانع از گفتگو براى بسته شدن يكى از پرونده هاى مهم و ملي نيست.
عباس ابراهيم رييس سازمان امنيت لبنان در مصاحبه هاى اخير خود تاكيد كرده است كه اين مبادله با ابتكار و تدبير سيد حسن نصرالله دبير كل حزب الله لبنان و از طريق دولت قطر انجام شده است. حتي در روزهاى پايانى, جبهة النصره بهانه هاى جديدى را مطرح كرد و موجى از نگرانى را دامن زد كه با اقدام سريع نصرالله و پيغام به امير قطر موانع برطرف و مبادله انجام شد.
شايد گفته شود كه فضاى سياسى و فرهنگى لبنان با ساير نقاط دنيا متفاوت است و تنوع فرهنگى موجود در آن, گفتگو با مخالف و حتى با كسانى كه همه روزه با آن ها در جنگ و تخاصم هستند را آسان مى كند. اما فراموش نكنيم كه مردم لبنان هم مانند بسيارى ديگر از نقاط دنيا با عقب ماندگى هاى عميق فرهنگى و اجتماعي مواجه بوده اند. روزگارى نه چندان دور در همين كشور براى مسائلى بسيار پیش پا افتاده, جنگ ها و نزاع هاى بزرگ آغاز مي شد كه تا سال ها ادامه مى يافت. در سال هاى دهه شصت و هفتاد ميلادى كه امام موسي صدر تلاش مى كرد تا گفتگو ميان طوايف را نهادينه كند, همراهان زيادى نداشت و بسيارى از نيروهاى انقلابى آن روز( اعم از ايرانى و لبنانى) او را به محافظه كارى و سازش متهم مى كردندز اما او و همراهان معدودش در طوايف شيعه , سنى و مسيحى بر اين مسير پای فشردند و هزينه هاى فراواني را براى ترويج فرهنگ گفتگو پرداختند كه بسيار تلخ و تاسف بار است. اما تلاش آن روز ايشان شرايطى را ايجاد كرد كه امروز غير از آن نمي توان رفتار كرد.
به همين دليل بايد گفت اگر مردم لبنان با همه مشكلاتى كه داشته و دارند, مي توانند از طريق گفتگو بحران هاى سياسى و امنيتى را حل كرده و يا مهار كنند, پس در ساير كشورها با همان ريشه هاى فرهنگى نيز مي توان چنين كرد, به شرط آنكه انسان هايى شجاع و معتقد و وفادار به فرهنگ گفتگو پیشگام باشند. شايد اصلاح طلبان در اين زمينه مسئوليت بيشترى دارندز حتى اگر تندروهاى خشونت طلب تمايلى به آن نداشته و موانعى هم ايجاد كنند.
