به گزارش خط امام ، عصر روز پنجشنبه بیست و نهم مهرماه، «سعد الحریری» رییس حزب المستقبل از گروه های وابسته به جریان «14 مارس»، پس از یک ماه رایزنی های داخلی و خارجی، طی سخنانی از نامزدی «میشل عون» رییس فراکسیون تغییر و اصلاح در پارلمان و گزینه مورد نظر جریان 8 مارس و حزب الله حمایت کرد. این در حالی است که وی پیش تر از نامزدی «سمیر جعجع» رییس حزب «القوات البنانیه» پشتیبانی کرده بود.

پس از شکست سنگین جعجع در جلسه اول پارلمان، حریری موضع خود را تغییر داد و اعلام کرد با نامزدی «سلیمان فرنجیه» رییس حزب «المرده» نزدیک به جریان سیاسی 8 مارس مخالفتی ندارد. موضوع انتخاب رییس جمهوری لبنان زمانی پیچیده تر شد که سمیر جعجع نیز در واکنش به اقدام حریری، از رقیب دیرین خود ژنرال عون، فرمانده پیشین ارتش لبنان حمایت کرد.

درهای «کاخ بعبدا» از 2 سال و نیم پیش تا به امروز بسته مانده است. از خردادماه سال 1393 (می 2014) و با پایان دوره ریاست جمهوری «میشل سلیمان» رییس جمهوری سابق لبنان، اختلاف نظرها در فضای سیاسی این کشور مانع از انتخاب رییس جمهوری جدید شد و این خلاء سیاسی بیست و نه ماهه همچنان ادامه دارد.

نظام سیاسی لبنان پارلمانی است و رییس جمهوری نیز از سوی این نهاد انتخاب می شود. از این رو انتخاب فردی برای این سمت، در گرو شکل گیری اکثریت پارلمانی و حمایت از وی است. برخی معتقدند که دلیل اصلی بن بست سیاسی کنونی در لبنان، به شیوه انتخاب رییس جمهوری باز می گردد که خود از شیوه تقسیم کرسی های مجلس بین مسیحیان و مسلمانان ناشی می شود. این عامل سبب شده که در عمل هیچ اکثریتی شکل نگیرد و در چنین شرایطی است که اکثر مسایل سیاسی در کشور به بن بست می رسد.

بر اساس قانون اساسی لبنان، در نشست انتخاب رییس جمهوری باید حداقل 2سوم نمایندگان پارلمان حضور داشته باشند. مجلس لبنان 128 نماینده دارد که 86 نفر از آنها باید در جلسه رای گیری حاضر باشند. نامزد تصدی این پست نیز باید اکثریت مطلق آراء، یعنی 65 رای کسب کند.

تردیدی نیست که میشل عون گزینه مطلوب حریری برای تکیه بر صندلی ریاست جمهوری لبنان نیست اما در عمل حریری چاره ای جز این پیش روی خود نمی بیند. وی در نشستی با حضور برخی شخصیت های سیاسی لبنان که در خانه آل حریری در مرکز بیروت به منظور اعلام حمایت از نامزدی میشل عون ترتیب داه بود گفت که حزب الله با اصرار بر حمایت از ژنرال عون راه دیگری برای وی باقی نگذاشته است. البته برخی شنیده ها از توافق هایی در پشت صحنه سیاست، بین ژنرال عون و سعد حریری بر سر تصدی پست نخست وزیری خبر می دهد.

آنچه مشخص است و همانگونه که حریری اذعان داشته نباید از نقش حزب الله و ایستادگی این گروه بر سر نامزدی میشل عون غافل شد. بدن شک استقامت حزب الله بر موضع خود نقش مهمی در تغییر رای رییس جریان المستقبل داشته است. چه هنگامی که حریری از فرنجیه حمایت کرد و چه زمانی که جعجع اعلام حمایت خود را از میشل عون علنی کرد، موضع حزب الله تغییری نکرد و دست از حمایت عون برنداشت.

در چنین فضایی بود که حریری هم با توجه به اینکه در عمل اجماع بر سر فرنجیه را غیرممکن می دید و همچنین برای جلوگیری از انزوای سیاسی خود ناگزیر از حرکت پشت سر حزب الله و حمایت از نامزد مورد نظر 8 مارس شد.

چهل و ششمین نشست پارلمان لبنان برای انتخاب رییس جمهوری این کشور قرار است روز دوشنبه دهم آبان (31 اکتبر) برگزار شود. در این میان هنوز برخی اختلاف نظرها در صحنه سیاست لبنان باقی است. از طرفی فرنجیه تاکید کرده که با وجود چرخش در مواضع حریری، از نامزدی کناره گیری نخواهد کرد و منتظر رقم خوردن نتیجه انتخابات در صحن مجلس می ماند. از سوی دیگر برخی شنیده ها از مخالفت «نبیه بری» رییس پارلمان لبنان و رییس جنبش «امل» با ژنرال عون حکایت دارد. وی در جلسه هفته گذشته پارلمان گفت که جلسه 31 اکتبر را تحریم نمی کند اما رای وی میشل عون نیست.

در حال حاضر با توجه به حمایت نسبی جریان 14 و 8 مارس از نامزدی میشل عون برای سِمت ریاست جمهوری و به رغم برخی چالش های پیش رو به نظر می رسد گره کور این بحران در حال باز شدن است. در همین رابطه روزنامه لبنانی «السفیر» با ارایه دیدگاهی خوشبینانه نوشت: اگر اتفاق خاصی روی ندهد آرای ژنرال عون ممکن است تا 88 رای نیز افزایش یابد و تنها 38 نماینده مخالف او باشند. حال باید منتظر ماند و دید هفته آینده در صحنه سیاسی لبنان چه روی می دهد و آیا کلید توافق تازه قفل کاخ بعبدا را خواهد گشود؟

irna.ir