به قلم : رضا سماواتی مدتی است در فضای رسانهای کشور و برخی محافل فرهنگی و اجتماعی ادعاهایی درباره رفتارهای غیر اخلاقی مسافران عراقی در شهر مشهد مطرح میشود که لازم است در این زمینه به چند نکته توجه نمود: جذب گردشگر خارجی همیشه یکی از اولویتهای اقصادی بوده و چون جمهوری اسلامی در این […]
به قلم : رضا سماواتی
مدتی است در فضای رسانهای کشور و برخی محافل فرهنگی و اجتماعی ادعاهایی درباره رفتارهای غیر اخلاقی مسافران عراقی در شهر مشهد مطرح میشود که لازم است در این زمینه به چند نکته توجه نمود:
جذب گردشگر خارجی همیشه یکی از اولویتهای اقصادی بوده و چون جمهوری اسلامی در این زمینه با انواع موانع و مشکلات مواجه است، در میان گردشگران علاقمند سفر به ایران، از بیشترین شانس برای جذب زائران شیعه کشورهای منطقه برای سفر به کشورمان برخورداراست.
اینکه به طور خاص زائران عراقی هدف این جوسازی قرار گرفتهاند موجب سوال است. آیا اتباع دیگر کشورها اهل فساد نیستند؟ آیا اینگونه شبههها فقط درباره شهر مشهد است؟ آیا گروهی از این افراد در ادامه سفر خود به شمال و اصفهان و شیراز و تهران و قم نمی روند؟ آیا در دیگر شهرها چنین امکانی وجود ندارد؟ چرا فقط مشهد را برای چنین کارهایی انتخاب میکنند؟ اساساً چه کسی از اینگونه رفتارها آمار گرفته و آسیب شناسی دقیق کرده که به راحتی در دام فضا سازی میافتیم.
آیا اگر از سوی برخی افراد جرمی سر بزند باید به همه تعمیم داد؟ آیا به نظر شما یک تبعه خارجی تا امکاناتی از طریق کشور میزبان برایش فراهم نشود، به راحتی میتواند در یک کشور دیگر مرتکب جرمی شود؟ آیا اگر جرمی رخ داده مسئولیت آن بیشتر متوجه فردی است که از خارج آمده یا کسانی که در همین کشور بستر آن را فراهم کردند؟ راستی فردی که به دنبال فساد اخلاق است چرا باید ایران را انتخاب کند که با انواع مشکلات ومحدودیت مواجه است. چرا در کشور خود و یا دیگر کشورهای منطقه مثل ترکیه و قبرس و لبنان که عربهای منطقه برای تفریح بیشتر به آنجا می روند؛ چنین نکند؟
آیا بخشی از این جوسازی با هدف ایجاد فاصله بیشتر بین دولتها و ملتهای ایران و عراق نیست؟ آیا هدف آن کاهش درآمد ارزی از محل گردشگری نیست؟ هیچ فکر کردهاید که چرا تا این اندازه ما در منطقه تنها شدیم؟ تعدادی را به بهانه اختلاف شیعه و سنی، تعدادی را به بهانه اختلاف عرب و عجم، و این یکی را ذیل فساد اخلاقی می خواهند از ایران دور کنند.
آیا میدانید بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بسیاری از اتباع جمهوریهای مسلمان تازه استقلال یافته با شوق بالایی به ایران میآمدند و در بازارهای ما مشغول خرید میشدند و امروز هیچیک از آنان به اینجا نمیآیند؟ اتباع ترکمنستان و تاجیکستان و آذربایجان در صدر بودند. آنها به دلیل شیوههای زننده در تجارت و رفتارهای غیر اخلاقی ما قید ایران را زدند.
دوستان ما چه بخواهیم و چه نخواهیم از جهات مختلف اشتراکاتی با کشورهای منطقه داریم که سرنوشت ما را به هم گره زده است. مراقب باشیم در دام هیجان زدگیهای کاذب نیافتیم.