نویسنده: بهرام نکیسا.
چه زیبا حضرت حافظ فرموده:
«دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند
باده از جام تجلی صفاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند
بعد از این روی من و آینه وصف جمال
که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند
همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود
که ز بند غم ایام نجاتم دادند».
خوشا ماه مبارک رمضان که بهترین عطاری روزگار است. خوشا این ماه مبارک که در آن سراسر بوی خوبی بود.
خوشا ماه مبارک رمضان که کمتر دروغ، کمتر غیبت، کمتر تهمت، کمتر قضاوت و بیشتر امید بود.
تمرین جهاد اکبر بود.
بوی دوران جهاد اصغر، دوران دفاع مقدس، اخلاص و ایثار می‌داد.
خارج شدن از ضیافت ماه مبارک رمضان سخت است. امید که در این ماه که از آن گذشتیم به قافله مهمانان خدا، قافله رحمت و مغفرت الهی پیوسته باشیم.
امام موسی صدر آن سفر کرده که صد قافله دل همراه اوست به مناسبت عید سعید فطر می‌فرماید:
«هدف این عبادات پس از عید است. ماه رمضان آماده‌سازی و روز عید آغاز عمل است. در روز عید، انسانی جدید زندگی تازه خویش را آغاز می‌کند».
انسانی که در آئین اش اسلام، عقلانیت، انسان دوستی، مهربانی، مودت، انصاف، ایثار، صبر و گذشت و امید درس‌های آن است.
در دین مبین اسلام کار عبادت و تولید؛ خدمت به جامعه و بشریت است.
امید در عید سعید فطر که با بهار طبیعت تقارن یافته، بهروزی ملت و اصلاح و تحول و پیشرفت با انسجام و وفاق ملی و خدمت به شهروندان در کشور رقم زده شود.
بار خدایا!
این رمضان که بر ما گذشت رمضان آخر عمر ما قرار مده.
الهی العفو یا ربنا
